Het Parnassiapark

Een verborgen parel in Bergen aan Zee!

Wie Bergen aan Zee bezoekt, mag het Parnassiapark niet overslaan. Dit groene pareltje ligt midden in het dorp, tussen de duinen en voelt als een klein, verborgen paradijs. Slingerende paadjes, duinrozen, vijvers en speelse doorkijkjes maken het park tot een heerlijke plek om even te ontsnappen aan de drukte.

Dit charmante park werd in 1911 aangelegd in een natuurlijke duinvallei in opdracht van Marie van Reenen-Völter. Het zou de eerste heemtuin van Nederland worden.  

Marie van Reenen, een vooruitstrevende vrouw met visie, zag in het duinlandschap rond Bergen aan Zee niet alleen natuur, maar ook een kans om schoonheid, rust en recreatie samen te brengen. Terwijl haar man Jacob investeerde in landbouw en infrastructuur, richtte Marie zich op het toerisme en de verfraaiing van de nieuwe badplaats. Het Parnassiapark werd haar groene visitekaartje – een plek waar de duinen niet werden aangepast aan de mens, maar waar de mens zich aanpaste aan het duin.

Tuinarchitect L.A. Springer werd aanvankelijk gevraagd voor het ontwerp van een villapark aan zee, maar hoewel de plannen goedgekeurd werden, zijn ze nooit uitgevoerd. Ook architect H.P. Berlage leverde ideeën aan, maar Marie vond ze niet passen bij haar visie – ze misten allure. Dus nam ze zelf het voortouw. Geen strak stadspark, maar een natuurlijk ogend landschap vol duinplanten, slingerpaadjes, vijvers en doorkijkjes. Hier wilde Marie dat bezoekers konden wandelen en genieten – een rustpunt vlak bij zee.

Tot op de dag van vandaag is het park een bijzondere plek. Kinderen kunnen hier heerlijk spelen, terwijl wandelaars genieten van vogels, bloemen en de zilte lucht. In elk seizoen is het park anders – van bloeiende lenteborders tot kleurrijke herfsttinten.

Het Parnassiapark is meer dan zomaar een groenstrook – het is een levend stukje erfgoed, bedacht door een vrouw die haar tijd ver vooruit was.